How Can We Help?

Πρέπει να κατηγορήσουμε τους πλούσιους ανθρώπους;

Είστε εδώ:
<Πίσω

Μετά τη δημοσίευση του Σπασμένο καπιταλισμό book somebody asked me, "Are you blaming rich people?" Whenever anybody asks that question, we instantly know they have never read our books or any of our detailed articles where we carefully analyze many aspects of our economic and geopolitical systems on Earth today. After one of my friends asked me that question, I wrote Πρέπει να κατηγορήσουμε τους πλούσιους ανθρώπους; (a different article at Eanfar.org) as my response to him. However, that article was too oblique and abstract because I was trying not to hurt his feelings. Since then, as I predicted, the socioeconomic and geopolitical problems described in the previous book have become significantly worse. So, let's explore this question in more concrete terms here.

What Does "Rich" Mean? Αυτή η ερώτηση διερευνάται βαθύτερα στο Σπασμένο καπιταλισμό book, but for our purposes here, the phrase "rich" can be defined as "a culturally acceptable multiple of the median net worth in a given society." The reason this definition is important is because ανθρώπινο πολιτισμό διαμορφώνεται και τροφοδοτείται από ανθρώπινου πολιτισμού. Η ανθρώπινη κουλτούρα ορίζεται και βιώνεται ως φιλοσοφικές αξίες που είναι που μοιράζεται η πλειοψηφία των ανθρώπων σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία. ΕΝΑ ανθρώπινη οικονομία ορίζεται και διαιωνίζεται από τις πολιτιστικές (φιλοσοφικές) αξίες που καθορίζουν ποια στοιχεία έχουν αξία ανταλλαγής. Έτσι, η puritanical ελευθεριακή αντίληψη ότι οι μετουσιωμένες αρχές ενός απατηλός καθαρή ελεύθερη αγορά θα πρέπει να κυβερνήσει και να κυριαρχήσει σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία είναι μια αυτοκαταστροφική φαντασίωση.

Τι είναι ένα Πολιτιστικά Αποδεκτό Επίπεδο πλούτου; Κάθε κοινωνία πρέπει να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα με βάση τις δικές της πολιτιστικές αξίες και νόμιμος οικονομικές πολιτικές, δηλαδή πολιτικές που έχουν εγκριθεί από δημοκρατική πλειοψηφία των πολιτών τους. However, a "rich" human with a net worth that is hundreds or even tens of thousands of times higher than the median net worth is probably culturally acceptable in most capitalistic societies today. But in our world today, we have humans with a net worth that is δεκάδες εκατομμύρια φορές υψηλότερη από τη διάμεση τιμή ενώ δισεκατομμύρια ανθρώπων και ολόκληρων κοινοτήτων διασπώνται στη φτώχεια. Όπως επιβεβαιώνουν οι κλιμακούμενες διαμαρτυρίες στις Η.Π.Α. και παγκοσμίως, αυτά τα αστρονομικά κενά στον πλούτο δεν είναι πολιτιστικά αποδεκτά, ούτε είναι οικονομικά ή πολιτικά βιώσιμα.

Μη διαχρονικά χάσματα πλούτου Δημιουργία Feudalistic Societies. As the median wealth gap rapidly grows today, puritanical libertarians are dismantling all the social stability programs upon which an increasingly impoverished global population depends. These unsustainable outcomes are only possible within a broken political system that has been captured by a tiny number of super-wealthy creatures. As the labor force participation rate falls, median real income declines, and median debt rises, these conditions are creating societies that look more like medieval feudalism than Adam Smith's conception of market-based capitalism. This is not surprising given that the ideological "precursor" of the μοντέρνο libertarian movement was the infamous plantation slave owner, John C. Calhoun, who fought tirelessly to preserve the lucrative slave trade so that nobody would ever take his "property" (slaves).[1]

Πρέπει να κατηγορήσουμε τους "πλούσιους ανθρώπους" για όλα αυτά τα προβλήματα; Το πρόβλημα δεν είναι "πλούσιοι". το πρόβλημα είναι ένα πολιτικό σύστημα στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο (και σε αρκετές άλλες χώρες) που επιτρέπει στους ανθρώπους να χρησιμοποιούν τον οικονομικό πλούτο τους για να κυριαρχήσουν στο πολιτικό σύστημα. Συγκεκριμένα, από τα τέλη της δεκαετίας του '70, υπήρξε ένα μικρό υποσύνολο του πλούσιου πληθυσμού στις χώρες αυτές, που έχει συσπείρει τον Κλασικό Φιλελευθερισμό σε μια κακή μορφή σύγχρονης ελευθερίας που ονομάζεται νεοφιλελευθερισμός, η οποία δίνει προτεραιότητα ιδιοκτησία πάνω από όλα τα άλλα ζητήματα σε μια κοινωνία. Εξισώνουν κάθε μορφή κρατικής παρέμβασης (συμπεριλαμβανομένης της ορθολογικής φορολογίας) ως εχθρικός στην "ιδιοκτησία" τους, και επομένως, εχθρική στην ελευθερία και την ελευθερία τους.

Η κατηγορία των παρασίτων. Αυτή η μικρή ομάδα υπερ-πλούσιων νεοφιλελεύθερων έχει εισφέρει τεράστια χρηματικά ποσά σε πολιτικά συστήματα με τη ρητή πρόθεση να ξεχαστεί τη δημοκρατική διαδικασία. Είναι ρητά εχθρικές προς τις θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας και της δημοκρατίας δημοκρατική βούληση του λαού επειδή πιστεύουν ότι ο γενικός πληθυσμός επιδιώκει μόνο να κλέψει την περιουσία τους και έτσι πρέπει να σταματήσει με κάθε κόστος. Αγνοούν εντελώς όλα τα συστημικά προβλήματα δημιουργούν, which perpetuates the poverty, financial crises, and the conditions that are destroying the middle class in many countries today. Then, they often invoke the phrase "parasite class" to describe the billions of humans who are suffering from their self-serving neoliberal economic policies and destructive corporatocracies.[2]

Η δημοφιλής τάξη. Ως αποτέλεσμα της ρητής και επίμονης εχθρότητάς τους προς τη δημοκρατία και την αντίστοιχη καταστροφή της κοινωνίας των πολιτών, αναφέρομαι σε αυτό το μικρό υποσύνολο νεοφιλελεύθερων ως δημοκρατική τάξη. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να αντιταχθούν σε αυτό, αλλά είναι συνηθισμένο να χρησιμοποιούμε τη φράση "αυτοκτονία" μεταφορικά για να γνωστοποιήσουμε την ιδέα ότι κάτι είναι αυτοκαταστροφικό, αλλά όχι κυριολεκτικά αυτό-δολοφονικό. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο «δημοκτομή» μπορεί να χρησιμοποιηθεί μεταφορικά για να σημάνει οτιδήποτε έχει τάση να καταστρέφει τους ανθρώπους και τους δημοκρατικούς θεσμούς μιας χώρας, αλλά όχι κυριολεκτικά να δολοφονήσει ολόκληρο τον πληθυσμό. Με την αυτοπεποίθησή τους και την ρηχή οικονομική ιδεολογία, η δημοκρατική τάξη καταστρέφει τα θεμέλια της δημοκρατίας με την κατάληψη των θεσμών της δημοκρατικής διακυβέρνησης και την αντικατάστασή της με μια αυταρχική μορφή σύγχρονης δουλείας.

Η δημοκρατική τάξη μισεί την μεγάλη κυβέρνηση, εκτός από πότε είναι Δικα τους Μεγάλη κυβέρνηση. Η δημοκρατική τάξη αναπαράγει μια διαρκώς διευρυνόμενη κυβέρνηση της αστυνομίας για να καταστείλει τον ταχέως αναπτυσσόμενο μαζικό θυμό που προκαλούν οι καταστρεπτικές οικονομικές πολιτικές τους. Το αστυνομικό κράτος τους περιλαμβάνει μαζικές στρατιωτικές και κατασκοπευτικές επιχειρήσεις για την καταστολή του πληθυσμού στις χώρες που εκμεταλλεύονται με την εξόρυξη φυσικών πόρων και οικονομικά καταπιεστικές εμπορικές και τραπεζικές πολιτικές. (Για παράδειγμα, η νεοφιλελεύθερη οικονομική καταστροφή του χιλή, Ινδονησία, ο Ηνωμένες Πολιτείες και πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Μέσης Ανατολής.) Ωστόσο, έχουν την τόλμη να ισχυριστούν ότι αγωνίζονται ανθρώπινη ελευθερία.

Πού αποκτά η δημοτική τάξη την ιδιοκτησία τους; Ενώ η υπόλοιπη ανθρωπότητα υποφέρει από μια αργή καύση της ανθρώπινης αποκάλυψης, η δημοφιλής τάξη εξομοιώνει μυωπικά την «ελευθερία» με την «ιδιοκτησία» και ουσιαστικά φωνάζει, δική μου νάρκη, like selfish children fighting over their toys whenever anybody tries to support more equitable and sustainable economic policies. They conveniently ignore the fact that their “property” is usually produced by exploiting the natural resources of countries, destroying the environment, and extracting the financial wealth of large populations with financial engineering scams, which destabilize economies and push a growing global population of economic refugees into deeper debt, poverty and institutionalized slavery every day. Who is the "parasite class" now?

Έλεγχος συνέπειας. Ο καθένας μπορεί να επικαλεστεί το όνομα του Adam Smith ή του Αόρατο χέρι to justify their trade and economic policies, but it's reasonable to expect them to be logically consistent. That means acknowledging Smith's explicit guidance to construct societies and economies that are socially and economically sustainable and equitable, δηλαδή την εφαρμογή πολιτικών που οδηγούν σε πολύ πιο ομοιόμορφα κατανεμημένα εισοδήματα και πλούτο από ό, τι βλέπουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο σήμερα.


Σημειώσεις:

[1] Για λεπτομερή τεκμηρίωση και βαθύτερη διερεύνηση των πληγών του νεοφιλελευθερισμού και της λουριτανιστικής συμπεριφοράς, διαβάστε: Η δημοκρατία στις αλυσίδες από την Nancy MacLean, Σκούρα χρήματα από την Jane Mayer, και πολλά άλλα βιβλία στο Λίστα βιβλίων Gini.

[2] Tabarrok, Α., & Cowen, Τ. (1992). Η θεωρία της δημόσιας επιλογής του John C. Calhoun. Περιοδικό Θεσμικών και Θεωρητικών Οικονομικών (JITE) / Zeitschrift Für Die Gesamte Staatswissenschaft, 148 (4), 655-674. Ανακτήθηκε από το http://www.jstor.org/stable/40751557

NOTE: Nobody will ever know for sure how much James Buchanan was influenced by Calhoun; and whether Buchanan was a racist like Calhoun is irrelevant to the point here. The point here is to indicate that Buchanan's version of "Public Choice Theory" places "property" above all other considerations (just like Calhoun did), even when the gluttonous accumulation of "property" and unabashedly despotic measures to block democratic majority consensus violate deep cultural and social values that are necessary to preserve the institutional integrity and stability of every democratic society and economy. In this particular respect, Buchanan and anybody who subscribes to his theories are deeply misguided and manifestly hostile to consensus-based democracy, which is a recipe for constant social conflict and violent revolution.

Finally, as a former hard-core libertarian myself, I'm still often sympathetic to many classical libertarian principles when it comes to the role of government and markets in human societies, e.g., limited government, encouraging self-responsibility, resisting the corruptive influence of centralized power as much as possible, encouraging relatively free markets, etc. However, after doing the research for multiple books and over 100 economic and geopolitical articles, it's clear to me that Libertarianism (especially rabid Neoliberalism) is a woefully inadequate governing philosophy in a world where AI, διαρθρωτική ανεργία, και τα συγκλίνοντα συμφέροντα των γιγαντιαίων εταιριών και πολιτικών δημιουργούν μια φεουδαρχική παγκόσμια κοινωνία που κάνει μια κοροϊδία του καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς και όλων των μορφών δημοκρατίας.


Did You Like This Resource?


Gini is doing important work that no other organization is willing or able to do. Please support us by joining the Gini Newsletter below to be alerted about important Gini news and events and follow Gini στο Twitter.


[mailpoet_form id="1"]


Warning: sprintf(): Too few arguments in /home/customer/www/ginifoundation.org/public_html/wp-content/plugins/popup-maker/classes/Upsell.php on line 82